Het huidige financiële model werkt niet meer, de Europese Centrale Bank heeft de grenzen opgezocht van wat zij kunnen doen (bijna onbeperkt obligaties opkopen ) en geld in de markt pompen om desperaat de economie aan te zwengelen, gevolg de spaarrente is naar een laag dieptepunt ever gezakt.
Echter ondanks economische groei en inflatie van 1.3 a 1,5 % is nu het moment van de waarheid aangebroken, d.w.z. afbouwen van het Quantitative Easing programma en terug naar de werkelijkheid.
De U.S.A. loopt hier al mee voorop, in Europa hobbelen ze as usual hierachter aan. De instrumenten bij de ECB zijn uitgeput. Het is nu maar hopen dat de inflatie verder aantrekt zodat ze zonder gezichtsverlies hun aankoopprogramma kunnen afbouwen.
Ondertussen vieren de zuidelijke landen nog steeds dat zij niet verder in een crisis terecht zijn gekomen, zij hebben geen grote hervormingen gedaan van hun economie.
De Noordelijke landen bloeden echter ( de overheden zijn wel blij want ze konden goedkoop staatsleningen uitschrijven ), de spaarders en vermogenden daar zien elk jaar weer hun tegoeden langzamerhand verder afkalven.
Draghi wrijft zich in zijn handen, helaas zit deze beste man nog tot oktober 2019, als alles tegenzit, bij de ECB als voorzitter.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Duitsers bij de volgende keuze van de ECB voorzitter waarschijnlijk iemand willen hebben die meer op de lijn van Noord-Europa staat.
Wat betreft de spaarrente bij de grootbanken in Nederland, wat een kartelvorming, ze volgen elkaar gedwee richting de 0 % ( volgens vadertje staat kan je makkelijk echter tot wel 4,6 % rendement maken op je vermogen
)