Ik heb in het verleden altijd betoogd dat het slim is om een samengesteld pakketje deposito's te hebben met lange, middellange en korte looptijden.
En daar heb ik ook naar gehandeld. Normaal gesproken is dit een logische handelwijze. Immers er valt regelmatig iets vrij zodat je altijd armslag hebt en je profiteert toch van hoge rente.
Het probleem is dat de rente maar
bleef dalen, dus het vrijgekomen geld, plus het 'nieuwe' geld, moesten steeds onvoordeliger worden weggezet.
Het gewogen gemiddelde is daardoor heel erg onder druk komen staan. Ik zit nu nog amper op 4,2%, dat was ooit ruim 5%.
Ik zie dat gemiddelde de komende jaren nog verder dalen tot onder de 4%. Zelfs als ik vanaf nu consequent de langste looptijden zou kiezen, wat eigenlijk niet zou moeten.
Alleen het Doelsparen van de Rabo en de deposito's van Aegon, die lopen nog wel een tijdje
Dat er nauwelijks inflatie is verbaast niet. In het bedrijfsleven is iedereen elkaar alleen nog aan het afknijpen met wurgtarieven en -contracten. Jongeren krijgen geen vaste contracten meer.
Af en toe is het net alsof we weer in de 19e eeuw zitten met zijn welvarende industriëlen en arme dagloners, met niets daartussen. De welvaartsverschillen worden steeds groter.
Dus waar die koopkracht vandaan moet komen om de inflatie aan te zwengelen, ik zou het niet weten. Er is teveel concurrentie op de arbeidsmarkt met de huidige open grenzen.
Er is altijd wel een idioot die het nog goedkoper kan (of denkt te kunnen). Komen die technologische ontwikkelingen nog bij.
Op dit moment kijk ik wat om me heen voor alternatieven. Rabobank certificaten? Aandelen Shell? Crowdfundung? Allemaal interessant maar veel risicovoller.