Die overheid... waar je je zo graag tegen afzet, dat zijn we uiteindelijk zelf. De leiders kiezen we zelf en met onze keuze zetten we de richting uit.
De één, zoals ik, kiest voor solide.
De ander denkt wat meer aan zichzelf, houdt van een beetje gammelheid en schuift problemen liefst door naar weer een ander, zo nodig naar de toekomstige generaties. Dat zit een beetje ingebakken bij de lui die jij zo graag in het zonnetje zet; schulden maken hoort erbij, we vinden uiteindelijk wel iemand die voor de schade opdraait. Want dat er iemand voor de schade opdraait bij zo'n faillissement is wel zeker, ook in die paar
"voorbeeldjes" waar ik naar linkte (151.511 stuks stond er onder aan de opsomming maar dat zullen er intussen wel weer iets meer zijn).
Wie draait daar trouwens voor op? O, dat zijn wij ook weer zelf.
Eens zien wat er maanden na de laatste verkiezingen uitkomt. Niet wat ik graag zou willen, ik weet dat wel. Er komt een compromis, zoals altijd. Ik zal me daar bij neerleggen, in de wetenschap dat anderen weer steen en been zullen klagen omdat ze een paar centen kwijt zullen zijn. Ook zo houden we elkaar in evenwicht, denk ik dan maar.
Maar, geef mij dan maar een betrouwbare overheid die zijn zaakjes goed voor elkaar heeft, dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. Ik heb al genoeg last van tweede-hands-auto-verkopers, keukenklojo's, adviseurs en niet te vergeten bankdirecteuren die ineens van de aardbodem verdwenen lijken als het op leveren aankomt.
Nou ja, op een enkeling na dan. Die komt zonder gêne nog bedelen om m'n erfenis, ook.