Allerlei zaken worden stevig door elkaar gehaald en onterecht met elkaar in verband gebracht.
1) Belofte van de overheid tot 100.000 euro Icesavegeld te vergoeden.
Dat is inclusief het (1e) deel wat iedere spaarder anders in IJsland moest claimen.
Mooi, dat staat.
2)
Omdat Bos het beloofde voorschot op het IJslandse deel van de garantie graag terug wil hebben, is ie in overleg met IJsland.
3) In die onderhandelingen neemt ie óók de spaarders mee welke méér dan 100.000 euro hebben toevertrouwd aan IJslandse banken.
Daar vallen o.a. de provincies ook onder.
In het interview wordt niet alles uitgesproken en ontleed.
Bos had ook kunnen zeggen:
Wij preken allereerst voor eigen parochie (de overheid), om het IJslandse deel (20.000 zeg maar) welke wij royaal aan spaarders tot 100.000 hebben toegezegd en uit gaan delen, weer terug te krijgen.
Voor spaarders met meer dan 100.000 -wel of niet vallend onder welke garantie ook - doen wij ook 'een goed woordje'.
Ik ben nijdig omdat o.a. provincies dreigen onze onderhandelingen te doorkruisen en verstoren, door met barstens geweld de voordeur van de IJslanders eruit te gaan trappen.
Dan zou het nog weleens zo kunnen zijn dat wij (de overheid)
ons reeds uitbetaalde/toegezegde IJslandse deel van de garantie niet (eenvoudig) meer terug krijgen en o.a. de provincies gaan dan ook een zeer moeizaam en kostbaar traject in.
Zonde, want wij zijn al een eind.
Zie o.a.
http://www.ad.nl/economie/2688207/IJsla ... en_na.htmlHet is ook niet uitgesloten dat provincies dan uiteindelijk toch met lege handen komen te staan
(Kale kip).
Kortom, je moet de zaken wel scheiden voordat je in paniek raakt.
Niet helemaal onbegrijpelijk, want de journalisten en de regering zijn ook niet helemaal duidelijk.
(De laatste vaak niet per ongeluk, da's politiek nu éénmaal.)
Ik vertrouw erop dat ik niet weer de neiging moet gaan krijgen de zelfde feiten, telkens op een andere manier, uit te gaan leggen.