Ik geloof in eigen verantwoordelijkheid. Zolang je zelf een keus hebt én deze ook maakt, mag je daar op afgerekend worden.
De leden op dit forum weten dat het niet verstandig is om méér dan het DGS gegarandeerde bedrag bij een bank onder te brengen, en handelen daar ook naar.
Aldus heeft men geen ene cent verloren aan DSB, ABN en Fortis. Ook Obli niet.

En als de hemel naar beneden valt zijn alle mussen dood. Ik heb beters te doen dan me daar de hele dag zorgen over te maken.

En ja, Cyprus is en was en blijft een uitzondering. Of er moeten nog meer banken zijn waar Russische criminelen en belastingontduikers grote sommen geld storten tegen héle hoge rentes en dan van de EU/IMF verwachten dat die ze wel even komen redden als het mis gaat?

_________________
Pecunia non olet!

Je moet gewoon slim bezig blijven.

Toen der tijd onthield ik me eigen van Ijslandse banken, maar had vele Turkse banken, omdat die gewoon onder ons garantiestelsel vallen.
Op dit moment sterven de turkse banken jammer genoeg een beetje uit, omdat ze ook geen rente meer geven.

Zo is het.....en méér kun je er zélf nauwelijks aan doen.
Dat gaat de tijd ons leren. Dit musje vertrouwt kat noch sperwer.

Ik denk dat Cyprus het begin van uitzondering zal zijn.

_________________
Je moet niet voor je geld gaan werken, het geld moet voor jou gaan werken!

Een excellent artikel. Het zet alles goed op een rij:
Duidelijk is dat de banken niet eerlijk noch transparant zijn. Trots en de daaruit volgende ontkenning van de realiteit zouden in zuidelijke landen overigens ook een rol kunnen spelen. [We moeten ons daarbij afvragen wie hen blijft toestaan zo te handelen.]

Waarom bouwen ze [de banken] geen reserves op? Daar zijn twee uiterst simpele antwoorden op: enerzijds blijkt dat tot 80% van de jaarlijkse winsten verdwijnt naar de directeuren en de aandeelhouders middels bonussen en dividenduitkeringen.[We moeten ons daarbij afvragen wie hen blijft toestaan zo te handelen.]

De Nederlandse bankensector is zo’n 2550 miljard euro groot, ruim viermaal het Nederlands BNP. [wie gelooft er nog in de betaalbaarheid van het DGS?]

Zo moet een bank van de ECB minimaal 1% van de toevertrouwde middelen als reserve aanhouden, in de vorm van fysiek geld of als deposito bij de ECB. Rara, waarom is die eis per 2012 verlaagd, en nu een van de laagste ter wereld?[hier had ik al ovr geschreven en de meesten hier ontkenden het of begrepen het niet, wellicht zet dit artikel het in perspectief]

Target-2 wordt genoemd maar helaas zonder vermelding dat het in 2012 al 125 miljard was voor alleen nederland.

LTRO wordt genoemd maar niet het bedrag van 1.000 miljard. Die drie jaars "lening" middels geldcreatie uit het niets moest over 3 jaar terugbetaald worden, we zijn nu halverwege die termijn. Als het omvalt moeten de eurolanden bijlappen. Voor die tijd moet Nederland dus uit de euro zijn.

Vanwege de tijd waarop het artikel geschreven is ontbreekt de franse STEP-markt affaire van 440 miljard euro. Voor dat bedrag is per slado geld gecreëerd voor Franse banken zodat ze niet omvallen en Nederland stat via de ECB garant.

nu Dijsselbloem om onduidelijke redenen nederland in een baneknunie wil storten zouden de mensen dartegen de rstaat op moeten gaan. Dat wordt de genadeklap voor nederland. Als er iets gebeurt zal zelfs de kleine spaarder moeten meebetalen aan de (redding van de bank) behoud van de bonussen van de bankmedwerkers.

Spaarders met een tegoed van meer dan 100.000 euro bij Bank of Cyprus raken bijna de helft van dat bedrag kwijt. Het geld wordt omgezet in aandelen van de bank, die eerder dit jaar met Europese steun overeind werd gehouden. Zie bijgevoegde weblink

http://www.telegraaf.nl/dft/nieuws_dft/21773271/__Cyprus_stelt_heffing_rijke_spaarders_vast__.html

En nu maar afwachten of deze aandelen in de Bank of Cyprus in de toekomst iets waard blijken te zijn.

Dat is niet juist weergegeven. Van het bedrag boven 100.000 raken zij bijna de helft kwijt. Da's meer dan een nuanceverschil.

Dat is nog veel netter dan hier bij SNS gebeurd is in elk geval. Daar waren je aandelen plots ineens 0 waard, terwijl de bank gewoon verder ging...

Ingelegd spaargeld is niet hetzelfde als aandelen of obligaties; risicodragend kapitaal heet nu eenmaal niet voor niks zo en ja....de overheid had natuurlijk ook gewoon kunnen wachten tot de bank formeel failliet was gegaan. Dat had voor het risicodragend kapitaal, waaronder aandelen, hetzelfde effect gehad als nu.....kwijt waarschijnlijk, ervan uitgaande dat de boedel na liquidatie onvoldoende baten bezit voor vereffening ervan.
Als een bedrijf weinig of niks meer waard blijkt te zijn, geldt dat ook voor een klein deeltje van datzelfde bedrijf (een aandeel) Spaargeld daarentegen is en blijft een vordering, die de rest(aandelen)waarde van dat bedrijf (i.c. een failliete bank) vermindert.

Ben ik het niet mee eens Blikoortje. Zowel een spaarder alsmede een aandeelhouders hebben recht op een vordering. Stel een bank X gaat failliet (en wordt niet door de overheid gered). Zeg je hebt een spaarder die 200.000 euro aan spaargeld hier had staan en een belegger die 100.000 hier had staan. De spaarder is dan een schuldeiser geworden voor 100.000 euro en de belegger is ook een schuldeiser voor 100.000 euro geworden. Na verkoop van de activiteiten en dergelijke zouden deze waarden verdeeld dienen te worden onder de schuldeisers.
Bij de SNS is het anders gegaan. De overheid heeft op een zeer ongebruikelijk manier de aandeelhouders ontheven van hun aandelen (lees afgepakt) en de aandeelhouders kregen hier niks voor terug. Elke belegger weet dat een bedrijf failliet kan gaan, maar het is not done als er zulke rare constructies door de overheid wordt gebruikt.

Wat obligaties betreft, dit is bijna hetzelfde als spaargeld. De houder geeft geld aan de bank en krijgt hier een vast percentage voor.

_________________
Je moet niet voor je geld gaan werken, het geld moet voor jou gaan werken!

Die redenering klopt m.i. niet.

Een aandeel is wat anders dan een obligatie. Als je een obligatie koopt van een bedrijf (bv een bank) verstrek je een lening aan het bedrijf, en heb je daarmee een vordering op dat bedrijf. Als een aandeel koopt verwerf je een stukje eigendom van het bedrijf. Als het bedrijf failliet gaat is dat eigendom en daarmee het aandeel niets meer waard. Het is dus geen vordering en daarmee niet vergelijkbaar met spaargeld.

Bij het DSB bank faillissement (Omdat het geen systeem bank betrof niet door de regering werd genationaliseerd zoals de SNS bank) zijn de gewone spaarders boven de DGS grens € 100.000 of € 200.000 bij en/en rekening) gewoon concurrerend crediteur. Dus de spaarder is boven deze DGS grens gelijk gesteld aan een leverancier die nog een vordering op de DSB bank had. Deze Spaarders krijgen een gedeelte of uiteindelijk misschien wel helemaal hun spaargeld terug, maar zonder rente over het DGS meerdere en het kan wel meer dan 10 jaar duren voordat zulk een complex faillissement is afgewikkeld.

Je zou wat nauwkeuriger mogen formuleren waar precies je het niet mee eens bent..... Helaas tonen jouw stellingnames glashelder je tekortschietend inzicht aan in de juridische posities van de verschillende belanghebbenden in een (dreigend) faillissement van - in dit geval - een bank.
Ditzelfde gebrek aan kennis is - merkwaardig genoeg - wel de redding geweest voor veel mensen die in het verleden geld staken in bankproducten, waarvan zij zich achteraf beriepen op hun onwetendheid van de ermee gepaard gaande risico's; door de zorgplicht van de banken zwaarder te laten wegen dan de onderzoekplicht van de klant kregen ze toch (een deel van) hun geld terug. Denk b.v. aan de achtergestelde deposito's van DSB-bank en nu de participatiecertificaten van SNS.
Nogmaals.....of je het er nu mee eens bent of niet.....schuldeiser zijn is wat anders dan aandeelhouder.
En wat de aandelen SNS betreft: geschilpunt is de waarde daarvan ten tijde van het overheidsingrijpen. Die stelde deze waarde op nul, daarbij onvoldoende motiverend dat SNS als bedrijf geen restwaarde meer had, dan wel dat deze negatief was geworden.

Ik ben het met je eens dat mensen die een achtergestelde deposito bij de DSB hadden dit nooit volledig vergoed hebben mogen krijgen.
In de voorwaarden stond duidelijk dat je bij een faillissement je een schuldeiser bent en je daardoor moet afwachten wat de opbrengsten zijn als de bank wordt verkocht.
Wat de SNS betreft als het geen systeem bank was dan had de overheid de SNS niet overgenomen. De bank zou dan of failliet zijn gegaan of mogelijk overgenomen zijn door een andere bank. De vraag is of de aandeelhouder nog iets voor zijn aandelen terug zou krijgen. 1 ding wat zekers is, is dat het zeer ongebruikelijk is dat een regering een bedrijf zo maar overneemt en de aandeelhouders onteigent.

_________________
Je moet niet voor je geld gaan werken, het geld moet voor jou gaan werken!

Best bijzonder om te constateren dat je het met me eens bent over een standpunt dat ik niet in mijn tekst heb opgeschreven en ook niet heb; "het geluk is nu eenmaal wel vaker met de dommen", zo luidt een bekend gezegde.
Voor het 1e deel van de stelling geldt dat met SNS geen precedent is geschapen, denk b.v. aan Fortis en ABN-AMRO en wat het 2e deel betreft past de minister van financiën de nieuwe wetgeving toe, wat elders op dit forum al eens aan de orde was. De waarde van de aandelen SNS is op nul gesteld en dat is ook wat anders dan onteigenen.