Om het enthousiasme m.b.t tot een einde van de vermogensrendementheffing iets te temperen:
Ik zat gisteren overdag in de auto, radio aan op npo1, waar het ging over de miljardairsbelasting (het niveau van de miljonairsbelasting zijn we kennelijk al gepasseerd, is even aan mij voorbij gegaan). Maar goed, de gebruikelijke prietpraat: gewoon werken word zwaar belast, mensen met wat spaargeld hadden dat zeer waarschijnlijk gekregen door erven of het ergens vinden van een zak geld, het bezit van vermogen moest veel zwaarder worden belast, dan ben je meteen ook maar van dat gezeur en gereken met rendement af, enz. enz. Uiteraard belde Jesse Klaver nog even in, is immers de specialist op het gebied van uitgeven van andermans geld, kortom, tot zo ver niets nieuws onder de zon.
Nu ben ik altijd een beetje huiverig bij dat soort dingen in het algemeen, hier werden als voorbeeld van miljardairs o.a. Gates en de Tesla-man aangehaald, maar wat mij opvalt bij het presenteren van dat soort plannen (door bijvoorbeeld de SP) is dat er nooit bedragen en “vanaf”-grenzen worden aangegeven, dat komt later wel als de wet erdoor is. Maar goed, diezelfde avond ging het er op tv weer over, en daar werden de miljardairs geschetst als “twee inkomens, wonen (in Nederland) in een grote villa, nog een of twee huizen in Frankrijk, meerdere auto’s, en, daar komtie, 200.000 euro spaargeld op de bank! En dan begint bij mij de klok te luiden, want, combineer die spaargeldgrens met het ideetje van Klaas Knot, het eigen huis in box 3, en vrijwel iedereen is plotsklaps miljardair.
Dus, ik ben zeer voorzichtig met blij zijn over een mogelijk einde aan de huidige praktijk van het fictieve rendement en de daaruit voortkomende belasting, voor je het weet is de vervanger al ingevoerd nog voordat de vorige partij ellende is afgeschaft. Zoals iemand hier al eerder schreef “be carefull what you wish for”.
|